23-11-2010Να τονε πάλι. Ημέρα Τρίτη και ο ελληνισμός στήθηκε να δει τον Λάκη, να του ανοίξουνε τα μάτια. Ωραίο το τσαντίρι του αλλά φτάνει... εγώ κουράστηκα να τον βλέπω να κάνει τον Ρομπέν των Δασών. Να λέει τα προφανή ξανά και ξανά και να καταχειροκρείται. Να ειναι ο τηλεοπτικός επαναστάτης που τα λέει "έτσι όπως είναι" και να γίνεται ο ηρωας της μικρής οθόνης.
Ωραία τα λέει αλλά έγινε μόδα ο ηρωισμός του και πλέον είναι must ο λαουμτζίκος να τον παρακολουθεί. γίνεται το αδιαχώρητο στην εκπομπή του και κατα άτακτα μεν, συχνά δε διαστήματα ακούγεται και η ηχορύπανση, η Ανθούλα, να γελάει με την ψυχή της με κάθε αστείο, σαχλό και μη... το είπε ο Λάκης.
Και αυτα τα αστεια με την μάνα του πιά; Έλεος! Όλα εχουν συμβει σε αυτην την ερμη την μάνα... και όλα ειναι αστεία. ΧΑ ΧΑ ΧΑ. Ας γελάσω! Ε δεν μου φαίνονται αστεία πια. Επαναλαμβάνεται. Ο τρόπος του, η "επανάστασή" του, οι εκφράσεις και η σάτυρά του... Ε, μην τον βλέπεις θα μου πεις. Αυτό θα κάνω. Βαρέθηκα τους τους εξυπνάκηδες.
